| بررسی همایندهای واژگانی در سه سیاق علمی در زبان فارسی (رویکرد پیکره ای) |
| کد مقاله : 1210-ICIL2024-FULL |
| نویسندگان |
|
بهار پورشاهیان * گروه زبان شناسی همگانی، دانشگاه جهرم، جهرم، فارس، ایران. |
| چکیده مقاله |
| این پژوهش با هدف بررسی همایندهای واژگانی اسم و فعل در زبان فارسی با رویکرد پیکره ای در سه سیاق علمی علوم اجتماعی، علوم طبیعی و بهداشت انجام شده است. محقق در این پژوهش در پی دستیابی به پاسخ این پرسشهاست که چه نوع همایند های واژگانی فعل و اسم در پیکره های علمی در سه سیاق بهداشت، علوم طبیعی و علوم اجتماعی مشاهده می‌گردد؟ بسامد وقوع همایندهای واژگانی فعل و اسم، در پیکره مورد نظر بر اساس ویژگی های نحوی چگونه قابل توجیه است؟ همایندهای واژگانی فعل و اسم در این سه سیاق علمی بهداشت، علوم طبیعی و علوم اجتماعی چه تفاوتهایی با یکدیگر دارند؟ چارچوب نظری پژوهش بر اساس دیدگاه همجواری دستوری نظریه هارتمن و جیمز (1988) و نظریه محور جانشینی نیومارک (1988) است. روش تحقیق به کار رفته در این پژوهش به صورت توصیفی و تحلیلی است. داده های پژوهش متشکل از 90 مقاله علمی هستند که بر اساس همجواری دستوری و محور جانشینی تحلیل گردیده اند. سیاق علمی علوم اجتماعی دارای 10 مولفه همجواری دستوری است ولی سیاق های علمی بهداشت و علوم طبیعی بر اساس 9 مولفه همجواری دستوری طبقه بندی شده اند در واقع ترکیب اسم جمع + فعل در سیاق علوم طبیعی و بهداشت بسامد کاربردی نداشته است. همچنین در بررسی داده ها بر اساس محور جانشینی مشخص گردید که اصطلاحات علمی در علوم طبیعی و بهداشت دارای بسامد کاربرد بیشتری است و همچنین در علوم اجتماعی با توجه به ماهیت این علوم مفاهیم انتزاعی و اصطلاحات عامیانه دارای بسامد کاربرد بیشتری هستند. |
| کلیدواژه ها |
| زبانشناسی پیکره ای، همایند واژگانی، مدخل واژگانی، محور هم‌نشینی، محور جانشینی، سیاق، فعل، اسم. |
| وضعیت: پذیرفته شده برای ارائه شفاهی |
